Program:
Nyelv:

Analiza nośności fundamentu według EC 7-1 (EN 1997-1:2003)

Nośność fundamentu Rd na poziomym dnie wyznaczana jest zgodnie z metodą obliczeniową wyprowadzenia oczekiwanej nośności fundamentów bezpośrednich na podłożu skalnym przedstawioną do dodatku G (w celach informacyjnych) EC 7-1 (EN 1997-1:2003) "Projektowanie konstrukcji geotechnicznych - Część 1: Zasady ogólne". W przypadku niskiej wytrzymałości lub uszkodzonych skał z zamkniętymi nieciągłościami zawierającymi kredę o niskiej porowatości mniejszej niż 35%, wyprowadzenie oczekiwanej nośności wynika z klasyfikacji skał w grupy przedstawione w poniższej tabeli.  Analiza wymaga wprowadzenia rozmieszczenia nieciągłości Sdciężaru jednostkowego skały γstosunku Poisson'a νnieosiowej wytrzymałości na ściskanie σc. Zakłada się, że konstrukcja jest w stanie przenosić osiadanie równe 0,5 % szerokości fundamentu. Oczekiwane wartości nośności dla innych osiadań można oszacować za pomocą bezpośrednich proporcji. Dla skał słabych spękanych z otwartymi lub wypełnionymi nieciągłościami, zaleca się zastosowanie niższych wartości niż oczekiwane.

Grupy skał

Grupa

Typ skały

1

Czyste wapienie i dolomity

Piaskowce węglanowe o niskiej porowatości

2

Magmowe

Wapienie oolitowe i marglowe

Dobrze skonsolidowane piaskowce

Twarde iłowce wapniste

Skały metamorficzne, w tym łupki i łupki krystaliczne (płaska łupliwość / foliacja)

3

Wapienie silnie margliste

Słabo skonsolidowane piaskowce

Łupki (stroma łupliwość / foliacja))

4

Słabo skonsolidowane iłowce i łupki

Literatura:

Eurocode 7: Geotechnical design - Part 1: General rules.

Próbálja ki a GEO5 szoftvert.
Ingyenesen!